Biosintese van proteoglikane en glikosaminoglikane in die teenwoordigheid van p-nitrofeniel-xilosied is bestudeer met behulp van 'n primêre rot-ovariumgranulosa-selkultuurstelsel.Byvoeging van p-nitrofeniel-xilosied in selkultuurmedium het ongeveer 'n 700% toename van [35S]sulfaat inkorporasie (ED50 by 0.03 mM) in makromolekules veroorsaak, wat vrye chondroïtiensulfaatkettings ingesluit het wat op xilosied en inheemse proteoglikane geïnisieer is.Vrye chondroïtiensulfaatkettings wat op xilosied geïnisieer is, is byna uitsluitlik in die medium afgeskei.Die molekulêre grootte van chondroïtiensulfaatkettings het van 40 000 tot 21 000 afgeneem namate die totale [35S]sulfaatinkorporasie verbeter is, wat daarop dui dat verbeterde sintese van chondroïtiensulfaat die normale meganisme van glikosaminoglikaan-kettingbeëindiging versteur het.Biosintese van heparansulfaatproteoglikane is met ongeveer 50% verminder, waarskynlik as gevolg van mededinging op die vlak van UDP-suikervoorlopers.[35S] Sulfaat inkorporasie is gestaak deur die byvoeging van sikloheksimied met 'n aanvanklike halftyd van ongeveer 2 uur in die teenwoordigheid van xilosied, terwyl dit in die afwesigheid van xiloside ongeveer 20 min was.Die verskil weerspieël waarskynlik die omsettempo van glikosaminoglikaan sintetiseringskapasiteit as 'n geheel.Die omsettempo van glikosaminoglikaansintetiseringskapasiteit wat in ovariale granulosa-selle waargeneem is, was baie korter as wat in chondrosiete waargeneem is, wat die relatiewe dominansie van proteoglikaanbiosintetiese aktiwiteit in die totale metaboliese aktiwiteit van die selle weerspieël.
