Produkte

Chronologiese veroudering van gisselle word algemeen gebruik as 'n model vir veroudering van menslike post-mitotiese selle.Die gis Saccharomyces cerevisiae wat op glukose in die teenwoordigheid van ammoniumsulfaat gekweek word, word hoofsaaklik in gisverouderingsnavorsing gebruik.Ons het chronologiese veroudering ontleed van die gis Hansenula polymorpha wat gekweek word by toestande wat primêre peroksisoommetabolisme vir groei vereis. Die chronologiese lewensduur van H. polymorpha word sterk verbeter wanneer selle op metanol of etanol gekweek word, gemetaboliseer deur peroksisoomensieme, relatief tot groei op glukose wat nie peroksisome benodig nie.Die kort lewensduur van H. polymorpha op glukose is hoofsaaklik as gevolg van medium versuring, terwyl ROS heel waarskynlik nie 'n belangrike rol speel nie.Groei van selle op metanol/metielamien in plaas van metanol/ammoniumsulfaat het gelei tot verdere lewensduurverbetering.Dit was nie verwant aan medium versuring nie.Ons wys dat oksidasie van metielamien deur peroksisomale amienoksidase by koolstofhonger toestande verantwoordelik is vir lewensduur verlenging.Die metielamien oksidasie produk formaldehied word verder geoksideer wat lei tot NADH generering, wat bydra tot verhoogde ATP generering en vermindering van ROS vlakke in die stilstaande fase.Ons kom tot die gevolgtrekking dat primêre peroksisoom metabolisme die chronologiese lewensduur van H. polymorpha verbeter het.Boonop ondersteun die moontlikheid om NADH te genereer by koolstofhongersnoodtoestande deur 'n organiese stikstofbron verdere verlenging van die lewensduur van die sel.Gevolglik moet die interpretasie van CLS-ontledings in gis moontlike effekte op die energiestatus van die sel insluit.