Humiensuur (HA) is 'n relatief stabiele produk van organiese materiaal-ontbinding en versamel dus in omgewingstelsels.Humiensuur kan plantegroei bevoordeel deur onbeskikbare voedingstowwe te chelaat en pH te buffer.Ons het die effek van HA op groei en mikrovoedingstofopname ondersoek in koring (Triticum aestivum L.) wat hidroponies gekweek is.Vier wortelsone behandelings is vergelyk: (i) 25 mikromol sintetiese chelaat N-(4-hidroksietiel)etileendiamientriasynsuur (C10H18N2O7) (HEDTA by 0.25 mM C);(ii) 25 mikromol sintetiese chelaat met 4-morfolienetaansulfonsuur (C6H13N4S) (MES by 5 mM C) pH-buffer;(iii) HA by 1 mM C sonder sintetiese chelaat of buffer;en (iv) geen sintetiese chelaat of buffer nie.Voldoende anorganiese Fe (35 mikromol Fe3+) is in alle behandelings voorsien.Daar was geen statisties betekenisvolle verskil in totale biomassa of saadopbrengs tussen behandelings nie, maar HA was effektief om die blaar interveinale chlorose wat tydens vroeë groei van die nie-gecheleerde behandeling voorgekom het, te verbeter.Blaarweefsel Cu en Zn konsentrasies was laer in die HEDTA behandeling relatief tot geen chelaat (NC), wat aandui dat HEDTA hierdie voedingstowwe sterk kompleks gemaak het, en dus hul vrye ioonaktiwiteite en dus biobeskikbaarheid verminder het.Humiensuur het Zn nie so sterk gekomplekseer nie en chemiese ewewigsmodellering het hierdie resultate ondersteun.Titrasietoetse het aangedui dat HA nie 'n effektiewe pH-buffer by 1 mM C was nie, en hoër vlakke het gelei tot HA-Ca en HA-Mg flokkulasie in die voedingsoplossing.
