Produkte

1.Die voorkoms van gemeenskap-verworwe metisillien-weerstandige Staphylococcus aureus-infeksies neem teen 'n kommerwekkende tempo toe.Effektiewe behandeling het histories vroeë debridement en antibiotika-toediening behels.Hierdie studie is ontwerp om die doeltreffendheid van empiriese terapie in die behandeling van handinfeksies prospektief te bepaal. 'n Voornemende ewekansige proef is by 'n vlak I-distrikshospitaal uitgevoer.Pasiënte met 'n handinfeksie het óf empiriese binneaarse vankomisien by opname óf binneaarse sefasolien ontvang.Uitkomste is opgespoor deur die erns van infeksie, toepaslike kliniese respons en lengte van verblyf te gebruik.Koste-effektiwiteit is bereken deur die totale koste vir elke pasiënt in beide groepe te gebruik.Statistiese ontledings is uitgevoer. Ses-en-veertig pasiënte is by die studie ingeskryf.Vier-en-twintig is ewekansig na sefasolien (52,2 persent) en 22 (47,8 persent) na vankomisien.Daar was geen statistiese verskil tussen koste van behandeling (p < 0.20) of gemiddelde lengte van verblyf (p < 0.18) tussen die groepe nie.Pasiënte wat gerandomiseer is na cefazolin het hoër gemiddelde koste van behandeling gehad in vergelyking met pasiënte wat gerandomiseer is na vankomisien (p < 0,05).Pasiënte met meer ernstige infeksies het duurder gemiddelde koste van behandeling (p < 0,0001) en langer gemiddelde lengte van verblyf (p = 0,0002).Naby die einde van die studie is die voorkoms van gemeenskapsverworwe metisillien-weerstandige S. aureus by die skrywers se distrikshospitaal ontdek as 72 persent, wat veroorsaak het dat die studie voortydig deur die institusionele hersieningsraad beëindig is as gevolg van die hoë voorkoms wat verdere randomisering uitsluit.Gepaste vroeë behandeling vir metisillien-weerstandige S. aureus is nie definitief vasgestel nie.Geen verskil in uitkoms met behulp van cefazolin versus vankomisien as 'n eerste-lyn middel is geïdentifiseer nie.

2.Met die verbeterings in wondgenesing deur die gebruik van binneaarse profilaktiese antibiotika en tegniese verfynings, het postoperatiewe elmbooginfeksies minder algemeen geword, maar kom steeds in sekere elektiewe elmboogoperasies voor.Die doel van hierdie studie was om die veiligheid en doeltreffendheid van profilaktiese toediening van vankomisien in die operasieplek te evalueer om die voorkoms van infeksie te verminder na die oop vrystelling van posttraumatiese stywe elmboë. 'n Terugskouende oorsig van 272 sulke pasiënte gedurende 'n 4-jaar tydperk uitgevoer is.In die kontrolegroep (93 pasiënte) is eenvoudige profilakse met standaard binneaarse antibiotika uitgevoer;in die vankomisiengroep (179 pasiënte), is vankomisienpoeier direk in die wond toegedien voor sluiting saam met standaard binneaarse profilakse.Na 'n opvolg van ten minste 6 maande is gevind dat die kontrolegroep 6 infeksies (6.45%; vertroue gehad het) interval: 2.40%-13.52%) in vergelyking met geen (0%; vertrouensinterval: 0-2%.04%) in die vancom ycin groep, wat 'n statisties beduidende verskil was (P = .0027).Geen nadelige effekte is gedokumenteer van die direkte gebruik van die vankomisienpoeier nie.Die plaaslike toediening van vankomisienpoeier kan 'n belowende manier wees om postoperatiewe elmbooginfeksies te voorkom na elmboogvrystelling by pasiënte met posttraumatiese elmboogstyfheid.